عشق اگه روز ازل در دل دیوانه نبود
تا ابد زیر فلک ناله ی مستانه نبود
نرگس ساقی اگه مستی صد جام نداشت
سرهر کوی و گذراین همه میخانه نبود
من و جام می و دل نقش تو در باده ی ناب
خلوتی بود که در آن ره بیگانه نبود
کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود
تو چرا شمع شدی سوختی ای هستی من
آنزمانی که تو را سایه ی پرواز نبود
من جدا از تو نبودم به خدا در همه عمر
قبله گاه دل من جز تو در این خانه نبود
کاش آن تب که تو را سوخت بود مرا سوخته بود
به فدای تو مگه این دل دیوانه نبود